Alweer meer dan een maand voorbij!

Tijd voor een nieuwe blog!
Inmiddels ben ik meer dan een maand weg en nog maar 4 weken te gaan!

India is prachtig, vorige week verbleven Celine en ik drie dagen in Hampi. Hampi is een dorpje in het midden van India, gelegen aan rivier Tungabhadra.
Op de vrijdagavond half 12 zijn we vertrokken met een nacht-slaapbus. Een hele ervaring, we zijn 9 uur onderweg geweest (ja een hele lange tijd). Iedereen had zijn eigen slaapkabine, dus lekker veilig. Of er echt sprake was van slapen... nee half. Het was een ontzettend gehobbel en gebobbel op de weg. Grote gaten in de wegen (en abnormale hoge drempels) is hier normaal, niks geen egale wegen zoals in Nederland.
Wel een hele ervaring! Om 6 uur wakker worden met een opkomende zon. Hup ipod aan met liedjes zoals ''Morning has broken'' van Cat Stevens en ''Here comes the Sun'' van de Beatles, en genieten van de opkomende zon en prachtige natuur!
Zaterdagochtend om half 10 arriveerden we in Hampi. Hampi is prachtig: de natuur, de tempels, de mensen en vele monkeys!
Hampi is een plaats met vele monumenten die ouder zijn dan 500 jaar, helaas niet alles meer in goede staat. De hoofdstraat van Hampi is de Hampibazaar, ook wel het begin van een hele grote tempel: de Virupaksha tempel.
Bomvol met pelgrims, die religieuze liedjes zongen en een olifant genaamd Lakshmi. De olifant was een hele trekpleister, alle toeristen wilden met de olifant op de foto. Ik niet, de olifant had allemaal kettingen aan zijn poten.... dit vond ik erg om te zien. De tempel heeft vele wandkerfingen van God Shiva, erg mooi.

Ik voelde me meteen ontzettend op mijn gemak in Hampi, had hier langer willen blijven. In Goa en Gokarna waar we geweest zijn is het toeristisch en werden we bij elke shop aangesproken of we wat wilden kopen. Dan ren ik juist hard weg.... Hampi is ook wel gericht op toerisme, maar anders. De mensen zijn hier oprecht en vinden het leuk als je in hun shop komt kijken. Alleen laten ze je dan met rust en proberen ze je niet van alles aan te smeren. Ze zijn oprecht geïnteresseerd in wie je bent en waar je vandaan komt. Ik heb vele leuke gesprekken gevoerd, terwijl ik dat normaal gesproken niet zo snel zou doen.

Zondag zijn we met een klein motorbootje naar de andere kant van de rivier geweest. Hier gingen we naar de Hanuman tempel (ook wel de Monkeytempel), dit was 5 km lopen. De tempel staat heel hoog op een rots, een flinke klim naar boven met een trap. Er waren enorm veel Indiase mensen die de tempel bezochten. Een hele belangrijke god is hier geboren (ben de naam even kwijt). Het was erg bijzonder om te zien dat een god zo belangrijk is voor de mensen hier. De religieuze liedjes die twee mannen zongen was prachtig en ontroerend om te horen. We hebben wel een half uur zitten luisteren zittend op de grond in de tempel, leek wel een soort meditatie.

De maandag hebben we ook tempels bezocht, er waren prachtige tempels op de rotsen. Wat een rust en spiritualiteit was er te voelen. Ik kreeg rust en tegelijkertijd ook energie van mijn verblijf in Hampi.
Op de terugweg van de tempels kwamen we langs een edelstenenshop, waarbij de medewerker bepaalde energie bij mij voelde en hier graag over wilde vertellen. Dit klinkt zweverig.... maar alles klopte wat hij zei. Ik schrok er van dat hij zoveel vanuit mijn verleden kon zien, dat ik zoveel had mee gemaakt de afgelopen 5 jaar. Hij vertelde ook het e.a. over mijn chakra's.... en dat hij enorm veel vuur in mijn voelde branden, een power dat ik alles aan kan (haha..... het was net of ik jou het hoorde zeggen Robertj! haha).
Na deze indrukwekkende meeting, hadden Celine en ik een afspraak voor een Ayurvedic massage van 90 min. voor het hele lichaam. Wat was dat heerlijk...... jeetje!!!
Daarna voldaan terug met de nachtbus naar Koni... wat een heerlijk weekend, ik kon er weer tegenaan!!
We arriveerden 6 uur 's ochtends terug in de school, en om 8 uur moesten we weer klaarstaan om aan de slag te gaan! Wel even heftig.... maar hupakee!
Helaas begon ik me erg beroerd te voelen, en ben ik de hele dag doodziek geweest (enorm overgegeven 12 uur lang). Leek op een voedselvergiftiging, maar Celine had het niet en we hadden het zelfde gegeten.
Misschien uitwerking van de massage? (giftige stoffen die vrij kwamen) Of door slecht werkende darmen al 4 weken lang daardoor me lichaam zo overvol zat dat me lichaam ''HO'' zei. Ik weet het niet.
Lichaam en geest werken helaas samen.... Voel me helaas nog niet top fit. Hopelijk komende week een betere week.

Nog maar 4 weken te gaan en dan vertrek ik uit India. Twee maanden is kort, terwijl het me eerst zo lang leek.
De afgelopen twee weken waren weken met ups en downs (ja o.a. door mijn ziek zijn).
Het is niet zozeer dat ik Nederland mis, sorry lezers. Oke... soms wel, meer de gebeurtenissen die ik mee maak niet kan delen met de mensen om me heen. Met Celine kan ik veel delen, maar in het Engels kan ik me minder goed uitdrukken (blijft oefenen..., maar talenknobbel zal ik nooit krijgen haha).
Gelukkig heb ik een ''Motivatielijst'' op mijn Ipod, dankzij Marloes, heel erg blij mee... met opbeurende en positieve liedjes!! :D

Ik merk dat ik logopedie geven erg lastig vind aan de kids, voor me gevoel weet ik erg weinig. En het is ook wel lastig om logopedie te geven ivm de taal. Op dit moment zijn we bezig met het aanleren van picto's van het dagelijkse progamma (tooth brushing, yoga, uttaa (eten), walking etc.). Bij sommige alleen dmv alleen de picto, of picto met woord of alleen de woorden. Dit valt niet altijd mee. We leren het aan ahv kiezen, matchen, benoemen (Methode Leespraat, kleine stapjes ook wel van Early Intervention). Dit is een methode dat Maartje al een hele tijd gebruikt bij het aanleren van dingen en ook goed aanslaat bij de kinderen. Wat leer ik een hoop van haar... ze weet en kan zoveel! Ik leer meer van haar dan zij van mij (mbt logopedie). Dat frustreerde me afgelopen weken wel en veroorzaakte een down. Gelukkig gaf zij aan het zo normaal is dat ik ''niks'' weet als afgestudeerde en ze niks van mij verwacht. Dat was een goed leermoment... Chill Myrthe; mooie bewustwording en acceptatie.

Ik heb veel plezier met de kinderen ze genieten van de individuele aandacht. En ik geniet daardoor van hen: zien dat ze plezier hebben. De kinderen hebben het echt goed in Nederland. Er is daar zoveel zorg en hulp mogelijk als er wat ''mis'' is met ze. Als ik verhalen hoor van het verleden van sommige hier dan is dat vreselijk en breekt het mijn hart. Denk aan; zeven jaar opgesloten zitten met alleen maar een radiootje en nooit naar buiten. Misbruikt worden, dingen of handelingen moeten uitvoeren.......
Afschuwelijk, stuk voor stuk hebben ze een verleden. Als ik nu naar ze kijk, lijken ze happy en dat geeft veel voldoening. Reshma en Nihtin zijn zo blij als ik ze roep om te gaan werken met ze, ze stralen dan! Dan straal ik ook van binnen. Het gaat niet om de logopedie, het gaat om de individuele aandacht die ze krijgen. Je gaat oprecht om de kinderen geven. Met Amar was ik laatst bezig met het leren fietsen... en dat voelde alsof ik mijn eigen kind leerde fietsen (ja best gek). Zo trots... dat ik was dat hij een mini stukje vooruit ging.

Nog 4 weken werken met de kids, waarvan 2 weken zonder Maartje. Zij gaat namelijk even naar Nederland rondom Kerst. Dit gaat een pittige 2 weken worden, veel verantwoording zal op de schouders van Celine en mij rusten. Wij moeten dan het programma draaiende houden, zorgen dat alles op rolletjes loopt! Hele uitdaging, maar ook leuk!

Bij jullie is het net Sinterklaas geweest, en zijn vele cadeautjes uitgepakt geloof ik! Voor Maartje hebben Celine en ik ook een klein Sinterklaascadeautje voor de grap gegeven. En heb ik een Sinterklaasgedicht geschreven (nee niet zo lang als voor jou Wouter haha!). Sinds 1 december staat hier de Kerstboom in de klas en staat de kerst-cd aan.
Hier zal niet echt kerst gevierd worden, mijn kerst zal niet zo zijn als de afgelopen jaren met enorm veel eten.
Celine en ik blijven hier op school met kerst, het zal overal zo vreselijk druk zijn met toeristen (en heel duur!!)
Wij willen misschien met de kinderen wat lekkers maken en/of met een paar uiteten en leuke dingen doen. Net zo leuk!

En hoe is het met mijn bloglezers?? Ik ben benieuwd hoe het gaat, een mailtje sturen is altijd welkom! :D
Ik zie op facebook al vele foto's waarin dikke sjaals en winterjassen gedragen worden. Is het al erg koud?? Ik kan me er niks bij voorstellen.....
Alhoewel... het is hier wel kouder aan het worden! In de nacht kan ik het wel koud hebben in bed... dan is een laken niet genoeg! Afijn, ik mag niet klagen.... het is prachtig weer!!

Nou genoeg voor deze keer, ik duik mijn bedje in. Morgen weer een nieuwe ''werk''dag!
Liefs en groetjes vanuit India!

p.s. op 1 of andere manier worden niet alle foto's getoond onderaan mijn reisverslag. Voor het zien van alle 30 nieuwe foto's ga naar het kopje ''foto's'' aan de linkerkant van de pagina!! :))